Turska kula kao oslonac turističke ponude Vlasotinca

Najstarija zgrada u Vlasotincu,Turska kula, svakako je nijinteresantija stvar koji Vlaasotince može ponuditi kao turističku atrakciju. Uz dobar marketing i promociju, turisti bi mogli tokom čitave godine mogli posećivati ovu ustanovu.

Zgrada muzeja poznatija kao “Turska kula” pre dva i po veka zidana je kao glavno i sigurno boravište Osmanlija. Prvi je pominje Feliks Kanic 1889.godine u svojim putopisima, i navodi da pretpostavlja da je izgrađena na temeljima rimskog kastela. U njoj su jedan čauš i jedan pisar, uz pomoć sedam turskih vojnika, vodili administrativne poslove u vlasotinačkom kraju sve do 1878. godine, sve dok varoš na Vlasini nije oslobođena od turske tiranije.

U Tursku kulu se posle odlaska Turaka uselila srpska administracija i to je bilo sedište opštine sve do izgradnje nove zgrade šesdesetih godina prošlog veka.

Osnova „Kule“ ima oblik dva spojena pravougaonika. Glavni istočni prostor „Kule“ većih je dimenzija 12,9 m x 8,2 m, u kome su dve prostorije, a između njih hodnik. Zapadni deo „Kule“ je uži po dužini i po bočnim stranama. Prostor zapadnog dela „Kule“ prati širinu hodnika i stepenica, a u njemu se u prizemlju nalaze pomoćne prostorije između kojih je hodnik, a na spratnom delu na južnoj strani je „ćiler“ i širi deo hodnika na severnom delu za širinu stepeništa. Debljina zidova „Kule“ koji su zidani od kamena je oko 55 cm. Spratni zid na zapadnoj strani i severni deo zida zidani su u drvenom skeletu ciglom, a istočni, severni, južni i zapadni zid prizemlja i sprata zidani su kao i ostali zidovi. „Kula“ je podignuta u građanskom stilu, a njenu namenu kao upravno-odbrambenu zgradu, naglašavaju dve poligonalne kule sa puškarnicama „mazgalama“ i u prizemlju i na spratu, na čeonoj strani.

Zgrada muzeja sada je kulturno dobro pod zaštitom države i predstavlja jedini kulturno-istorijski spomenik iz vremena turske vladavine. Građena je u vreme vladavine turskog spahije Latif bega koji je u vreme naseljavanja Vlasotinca, u prvom talasu doseljavanja stanovništva, zauzeo znatne površine zemljišta i stvorio čifluk.

Prizemlje kule je od kamena, širine jedan metar, pod je popločan opekom, a sprat je građen tehnikom bondruk.

Nema pisanih tragova o administratiranju u ovoj zgradi sa originalnim tavanicama i vlažnim zidovima, ali je izvesno da Vlasotinčani nisu trepli Turke za komšije, pa su dva puta dizali bune – 1809. i 1863. godine.

Ova Kula jedan je od simbola Vlasotinca u kojoj su sada izloženi vredni istorijski, umetnički i etno eksponati.

Za potrebe Muzeja adaptirana je administrativno upravna zgrada iz vremena turske vladavine, “Turska Kula”, odnosno zgrada Stare opštine, koja je 1985. godine proglašena spomenikom kulture i pod zaštitom je Zavoda za zaštitu spomenika kulture Niš.

Nastajanje muzejskog fond, a po čemu je muzej poseban, na šta smo svi mi ponosni, započeto je Starom srpskom grafikom iz perioda od 16. do 19. veka, Legat akademskog slikara i grafičara profesora Miodraga A. Nagornog (poklon svom rodnom mestu). Zbirka je antologijski izbor i sadrži drvoreze, bakroreze, bakropise i litografije.

Zavičajni muzej poseduje arheološku, etnološku i istorijsku zbirku. Pretpostavlja se da je ”Turska kula” sagrađena na temeljima rimskog kastela, utvrđenja na putu koji vodi prema Pirotu i dalje do Sofije.

Tekst je deo projekta koji sufinansira opština Vlasotince. Stavovi izneti u tekstu ne izražavaju nužno stavove organa koji sufinansira projekat.

 

Objavljeno: 11.10.2017 | Autor: InfoDesk